30 Eylül 2008 Salı

Gülhane Parkı!!!

Sultanahmet'te gezerken bir anda aklıma Gülhane Parkı geldi.Yaklaşık bir 10 sene olmuştu gitmeyeli.Çocukken nasıl bir sevinçle nasıl bir heyecanla doluyorsam oraya giderken aynı duyguları hissettim.Temiz hava alır kuş seslerini dinler,pamuk şeker yer birazda kafesteki hayvanlara bakar çocukluğumu hatırlardım.İçeri girince ağlamamak için kendimi zor tuttum.İçeride ne bir seyyar dükkan ne bir hayvan ne bir insan gördüm.Şok oldum.Böylemiydi bizim çocukluğumuzdaki gülhane parkı.Seyyar dükkanlar neşe içinde gezen,hayvanlara fındık fıstık atan insanlar.Aslanların kükreyişleri,çocukların koşuşturmalarından eser yoktu.Böylemiydi benim çocukluğumdaki gülhane?1996 yılıydı yanılmıyorsam,Cengiz Kurtoğlunun Seviyorum albümünün çıktığı yıl.Konserine gitmiştik.Hele ramazanda bir başka olurdu Gülhane Parkı.İçimdeki burukluğu ne size anlatabilirim ne kendime.Çok kötüyüm çok.Çocukluğunuda yaşayamıyor insan.

1 yorum:

Sabotaj dedi ki...

Ah be abi, bi' nevi biliyorum ne hisleri yaşadıklarını.

Orda artık öpüşen 'sevgililer' var başka da bir şey yok. Aşık Veysel'in heykeline değmez bir yer olmuş.

Ben de gittim, kız arkadaşımla, ama bunun için değil.. Bunun için değil.